zaterdag 31 augustus 2013

It's not dark yet.. but it's getting there.

Bob Dylan: It's not dark yet, but it's getting there. (let op: is link naar wereld plaat)

Nog 3 maanden en dan is het zover, de sociale subsidie die WW heet houdt voor mij op. Vaak heb ik in de afgelopen maanden overwogen om voor mijzelf te beginnen, of werk te zoeken onder mijn niveau, maar dit heb ik elke keer weer on hold gezet. Waarom? Eerlijk gezegd zijn de financiën de enige reden hiervoor. Wanneer ik weer ga werken onder mijn niveau, of wanneer ik mij inschrijf als ZZP-er moeten de kids weer naar de opvang en komt wordt er een maandelijks bedrag van € 800,- afgeschreven, daarnaast ontvang ik dan geen of minder inkomen uit mijn WW. Om een lang verhaal kort te maken, ga ik er zo'n 60-90% op achter uit en leven we dan haast op 1 salaris. Het risico is nu even te groot, er is gewoon weg niet genoeg werk, ook niet voor ZZP-ers. Wanneer de keuze er niet meer is, is het aannemen van ander werk natuurlijk makkelijker en zal ik kei hard werken om elke extra cent te verdien om voor mijn familie te zorgen. Ik hoop echter dat het niet zo ver hoeft te komen, I'm working on it.

Balanceren
Natuurlijk wil ik graag weer aan de slag om te laten zien wat ik kan en mij zo weer omhoog te werken op het niveau waar ik wil zijn. Nu de zomer langzaam afloopt, de dagen korter en donkerder zijn is het passen op 2 kleine kids wat intensiever en verlang ik steeds meer naar een werk omgeving.

Werken is voor mij altijd hobby geweest. Ik bedoel daar mee dat ik altijd plezier vond in mijn werk en genoot van de omgeving. Ik stond op zondagen te popelen om weer te mogen gaan werken. Dat gevoel is een tijdlang weg geweest omdat ik mijn rust had gevonden in het samenzijn met mijn 2 kinderen. Ik relativeerde de rust en was blij dat ik de stress van het werk niet meer had en dat ik niet vrijdag avond op de bank in slaap viel. Nu begint het langzaam weer te kriebelen, niet naar de stress en vermoeidheid maar wel naar de werkomgeving.


Wanneer ik dan weer aan het werk ga, zal ik proberen om minder stressvol te gaan werken. Ik heb diverse artikelen gelezen over email-vrij werken, zelf controle, time management e.d.* en wil daar actief mee bezig zijn. Ik vraag mij nu af of het "gezond" was dat ik om 9-10 uur met de laptop op schoot op de bank of in bed nog mijn mail aan het verwerken ben. Hoe dan ook, ik zal mij gaan inzetten voor een goede werk-prive balans, zonder dat dit mijn werk ethiek benadeeld.

En nu nog een baan zoeken, zoals ik al zei: I'm working on it.

* voor meer info: volg dit twitter account

maandag 5 augustus 2013

Geen nieuwbouw meer!?

Het is bouwvakantie en warm, weinig vacatures (ondanks de positieve berichten) dus dan maar even een opiniestuk tussendoor!

Leegstand
Regelmatig zie ik berichten/reacties voorbij komen op Twitter en Facebook met het ongeloof dat er een nieuwbouw kantoor wordt gebouwd wanneer er al zo veel leegstand is. "De leegstand moet maar eens eerst worden opgelost voordat er meer nieuwbouw wordt neergezet!" Niet zo lang geleden is er na protest van de buurt door gemeente Eindhoven een streep gegaan door een nieuwbouw project (ik neem even aan dat het protest heeft geholpen). Lees het persbericht van de gemeente hierover.

Dit is moeilijke materie, maar ik kan als liberaal-denkend persoon niet begrijpen dat we de markt niet zijn werk laten doen. We worden toch geacht klantvriendelijk te zijn, klant is koning, luisteren naar de markt en daar op inspelen, enz.

Stelling: nieuwbouw is geen enkel probleem en hindert de leegstand niet

Om mijn stelling te onderbouwen leg ik globaal uit hoe het ontwikkelen van een kantoorgebouw in zijn werk gaat. Dit geldt overigens niet alleen voor kantoren maar ook voor bedrijfshallen e.d.
  1. Bedrijf A heeft behoefte aan meer ruimte of een pand dat up-to-date is en komt uiteindelijk uit bij een ontwikkelaar. Zij het via een makelaar, architect of aannemer.
  2. De ontwikkelaar inventariseert de behoefte van de klant en gaat daarmee naar de meest financieel gunstige oplossing zoeken. Dus financieel gunstig voor zowel bedrijf A als de ontwikkelaar.
  3. Dit kan zijn
    1. Nieuwbouw met alle voordelen van dien (energiezuinig, maatwerk en goede infrastructuur)
    2. Renovatie en uitbreiding van (huidige) pand. 
  4. In beide gevallen zijn er vergunningen nodig (bij uitbreiding/renovatie in mindere mate) en kan de burger bezwaar maken.
  5. Een huur of koopcontract wordt ondertekend. Rondom dit gehele proces zal de ontwikkelaar het pand waarschijnlijk willen verkopen. Dit kan aan diverse partijen zijn, pensioenfondsen, particuliere investeerders, belegger maatschappijen enz. Let op: er komt geen geld van de overheid aan te pas wanneer een pand wordt gerealiseerd. De overheid int leges en bij grote gebouwen verdienen ze daar fors op.
  6. De bouw zal niet doorgaan voordat er een goed contract is waarin minimaal 70+ % van het totale gebouw is verhuurd of verkocht. 
  7. Het gebouw/renovatie wordt gerealiseerd en het pand wordt voor een bepaalde tijd bezet door bedrijf A. Geen leegstand dus.

Vooral punt 6 is cruciaal. Een ontwikkelaar gaat niet bouwen (zeker in deze tijd niet) voordat hij zeker weet geen of geringe financieel risico te nemen. Het feit dat investeerders willen investeren in panden is goed teken van een opkomende economie.

Klant is koning
Hiermee kom ik terug op het begin van het verhaal, met nieuwbouw creëer je dus niet meer leegstand, je voldoet aan de vraag van de klant, en de klant is koning. Hiermee zeg ik niet dat je de bestaande leegstaande panden links moet laten liggen. Integendeel, indien er bedrijven zijn die daar in passen of er is vraag naar bijvoorbeeld studentenflats, dan is de bestaande bouw perfect. Echter wanneer een klant geen bestaand pand in de geliefde locatie, met de juiste parameters kan vinden is het absurd om nieuwbouw te verbieden. Beiden kunnen prima naast elkaar leven.

 Laten we dus vooral focussen op wat de klant wil en niet verplichten om het bestaande vastgoed te gebruiken waar het duurder is dan nieuwbouw. Wanneer die niet toereikend is moet je nieuwbouw niet uitsluiten.