Stel: De CV-ketel is kapot en je gaat opzoek naar een nieuwe. Je surft wat op het internet en komt een ketel tegen die past binnen de behoefte van je woning en gezin; prijskaartje € 1.500,-. Je beseft dat je deze ook moet ophangen en aansluiten dus je belt een installateur met de vraag dit te komen doen en je zegt erbij dat je die ketel voor dat bedrag wilt hebben. Wat zegt de installateur dan: "ik ben een goede klant bij bedrijf X en kan deze ketel voor € 1.350,- bestellen, ik hoeft er niets extra's op te verdienen". Jij blij met de korting, installateur blij met nog wat werk en fabrikant blij dat ze een ketel verkopen.
En nu terug naar de realiteit.
De prijzen die niet-inkopende partijen (opdrachtgevers) zien, zijn bruto prijzen. Daar gaat voor de uitvoerende partij (aannemer, installateur, elektricien enz.) nog heel wat procenten vanaf, soms tot wel 50%! Dit zijn de kortingen waar aannemers, installateurs en alle andere uitvoerende partijen hun marges mee opkrikken en in deze tijd hun verliezen bij het aanbesteden proberen goed te maken. De installateur in het bovengenoemde voorbeeld verdient er wel degelijk op, alleen ben jij als klant allang tevreden met de kleinste korting die je krijgt.
Afdingen en opzoek gaan naar netto prijzen is zo geworteld in de uitvoeringswereld, dat het moeilijk zal zijn om hier meer transparantie in te krijgen voor de eindgebruiker. Sterker nog: je hoeft niet eens meer te vragen om de korting, deze wordt je al meteen aangeboden, bijvoorbeeld bij de website van de Technische Unie.
Maar is het wel korting?
De hoogte van de korting is afhankelijk van het product en van jouw koopgeschiedenis (hoe meer je jaarlijks afneemt, hoe hoger de korting). Dit is aan de ene kant een goede klanten binding, aan de andere kant: als je een beetje op internet kan shoppen kom je al snel de netto prijzen tegen op andere website. Of te wel, je wordt bij de TU een faux-korting voorgeschoteld want een ander bedrijf biedt het gewoon al netto aan. Het gevoel van korting krijgen zal echter menig mens goed doen en beslissen om daar maar te kopen zonder eens te zoeken op een andere site. Maar eigenlijk krijg je helemaal geen korting. Ze verhogen eerst de prijs en zakken dan weer met een "klantenbinding korting" tot het niveau wat concurrerend is.
Bij het bestellen van producten bij aannemers/installateurs gaat het precies het zelfde. Het gesprek eindigt namelijk altijd zo: "Wat kan je nog met de prijs doen?" Ook hier zijn leveranciers er al op ingesteld en zijn "kortingen"geven de normaalste zaak van de wereld. Het is een spelletje wat gespeeld wordt en alleen maar tijd kost en geen winnaars oplevert, behalve de uitvoerende partijen die hiermee hun marges opkrikken. Maar we houden elkaar allemaal voor de gek.
Wat ziet de klant hiervan terug?
Weinig tot niets. De winst uit kortingen blijft veelal totaal bij de uitvoerende partij en de klant is tevreden met welke korting dan ook (die ze vaak niet eens zien). De overige percentages gaan op in de uitvoering en het verlies wat uitvoerende partijen op dit moment rekening mee houden met aanbestedingen.
Transparant.
Ik stel voor om enkel netto prijzen voor te leggen aan de opdrachtgever, in combinatie met een goed, vooraf afgesproken, AK dekking en winstmarge voor de uitvoerende partij. Dit is transparant in twee richtingen, zoals een goede samenwerking moet zijn. Elkaar troetelen met kortingen is een kostbare hobby, waar we die tijd beter kunnen besteden aan echte klantenbinding en kwaliteitsverbetering. Op dit moment klinkt het misschien als een utopie, maar je moet toch iets veranderen in de bouwwereld om het vertrouwen van de klant terugwinnen.